Follow me:

Boekrecensie: Throne of Glass

Title: Throne of Glass
Author: Sarah J. Maas
Publisher: Bloomsbury
Release date: Augustus 2012
Genre: YA Fantasy
Rating: ★★★★★ 5.0

Ik zit de laatste tijd erg in een fantasyfase. Een genre die een beetje buiten mijn comfortzone ligt. Ik was immers echt een contemporaryfan. En dat is ook nog steeds zo. Maar de afgelopen maanden ben ik mijn leeswereld gaan verbreden. Daar is toen fantasy bijgekomen en langzaamaan ben ik dit genre steeds meer gaan waarderen. Een razend populaire YA fantasy serie waar je eigenlijk niet omheen kunt, is de Throne of Glass serie (in het Nederlands vertaald als De Glazen Troon) van Sarah J. Maas. Nu ik me wat meer comfortabel voel bij dit genre, wilde ik het eerste boek in de serie heel graag proberen. En met succes kan ik je zeggen!

Verhaal

Celaena is een sluipmoordenaar, of beter gezegd: een crimineel. Ze zit al een tijd in de gevangenis als ze voor de keuze wordt gesteld door de prins himself: óf haar leven slijten in de gevangenis, óf deelnemen aan een toernooi waarvan de winnaar de nieuwe kampioen van de koning wordt. Daar hoeft Celaena niet lang over na te denken. Nog een jaar langer in de gevangenis zou sowieso haar dood betekenen. En dus besluit ze op het aanbod van de prins in te gaan. Als ze de kampioen van de koning wordt zal ze vier jaar in dienst zijn van hem. Daarna wordt haar absolute vrijheid beloofd en een zuivering van haar naam. Maar het toernooi is niet het enige obstakel waar ze mee te maken krijgt. Een voor een worden de deelnemers van het toernooi echter op gruwelijke wijze vermoord en al snel vecht Celaena niet alleen voor haar vrijheid, maar ook voor haar leven.

Personages

In Throne of Glass / De Glazen Troon volgen we Celaena. Voordat ik besloot om dit boek te lezen, las ik twee of drie recensies. Ik wilde een iets beter beeld krijgen van waar deze serie over gaat. In één van die recensies vertelde de lezer dat ze Celaena geen leuk personage vond. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik daar vanaf het eerste hoofdstuk al meteen anders over dacht. Celaena is badass. Dat heeft alles te maken met wat ze in haar verleden heeft meegemaakt. Dat heeft haar gevormd tot de persoon die ze nu is. Een sterke onafhankelijke jonge vrouw die geen uitdaging uit de weg gaat. Ik hou van zulke personages. Bovendien is ze nieuwsgierig, bedachtzaam en is ze niet bang haar mening te laten horen.

Naast Celaena komen we ook nog andere personages tegen in het boek. Zo heeft de prins Dorian ook een grote rol. Celaena is de kampioen van de prins om zo te strijden om kampioen van de koning te worden. Ik vond Dorian een leuk personage. Tussen de regels door heb je al snel door dat het een knappe prins is. Wel heeft hij moeite om op te komen voor zichzelf tegenover zijn machtige vader, de koning. Dat vond ik jammer. Maar tegelijkertijd kan ik me niet voorstellen hoe het is om te leven met iemand die zoveel macht heeft op de wereld.

Ook volgen we de lijfwacht Chaol en prinses Nehemia, een prinses uit een ander koninkrijk. Al deze personages hebben iets waardoor je ze al vroeg in het verhaal mag. 

Throne of Glass / De Glazen Troon is veel meer dan een fantasy verhaal en heeft me positief verrast. Er komen allerlei genres voorbij en is absoluut geen high fantasy.

Schrijfstijl

In Throne of Glass heeft Celaena de hoofdrol en het grootste gedeelde van het verhaal lezen we dan ook vanuit haar perspectief. Toch wisselt de auteur af en toe af en lees je opeens een hoofdstuk vanuit prins Dorian, lijfwacht Chaol of prinses Nehemia. Dit stoorde me niet perse maar ik vraag me wel af of dit nodig was voor het verhaal. Ik kan me voorstellen dat het af en toe wat verwarrend overkomt omdat het niet wordt aangekondigd dat je vanuit een ander personage gaat lezen. 

Wat ik heel verrassend vond aan Throne of Glass is dat dit boek eigenlijk veel meer is dan fantasy. Er komen eigenlijk verschillende genres voorbij. Zo voelt het boek aan het begin wat dystopisch aan, zit er een groot liefdeselement als rode lijn in en wordt er een moordmysterie opgelost. Daarmee is Throne of Glass veel meer dan alleen een fantasy verhaal. De wereld die de auteur omschrijft in dit boek is ook niet te ingewikkeld. Ze weet het goed te omschrijven en als lezer wordt je eigenlijk alleen maar nieuwsgieriger.

Conclusie

Ik had nooit gedacht dat ik dit boek ooit in m’n leven zou lezen, laat staan zo leuk zou vinden. En dat is nog zacht uitgedrukt want ik ben echt verliefd op dit verhaal. De grootste reden daarvoor is denk ik die mix van genres. Dat maakt het verhaal niet high fantasy maar is het ook voor de beginnende fantasylezer een aanrader. Daarnaast vond ik de personages heel leuk om te volgen. Ik wilde weten hoe het af zou lopen met hun en daardoor bleef ik doorlezen. En eenmaal klaar met dit boek is dat niet verandert, want ik ben direct doorgegaan in het vervolg! Daarvan kun je dus ook binnenkort een recensie verwachten. 

A Song of Wraiths and Ruin

Share
Previous Post Next Post

Misschien vind je dit ook leuk