Eén van de leukste dingen van boekblogger zijn, is dat je af en toe de mogelijkheid krijgt om iets dichterbij de auteurs te komen. Zo krijg ik regelmatig de vraag of ik een auteur wil interviewen. Ik vind dit altijd super leuk omdat ik na het lezen van een boek allerlei vragen heb. Deze keer mocht ik Aline van Wijnen interviewe. De (feelgood) romanauteur die je wellicht kent van Bestemming geluk, Het geheime kistje van Elle of haar vandaag verschenen boek Gelukkig op Ibiza.
In Gelukkig op Ibiza komen een paar bekende personages voor die we kennen uit je vorige boek Bestemming geluk. Wist je al na het schrijven van dat boek, dat je nog niet klaar was met de personages?
Ik besefte het toen, ja. Ik was niet van plan om een vervolg te schrijven, maar ik bleef zweven in de wereld van Bestemming geluk, ik kon het maar niet loslaten. Ik vroeg me af hoe het met de personages verder ging en toen ik het manuscript aan mijn uitgever voorlegde, zei ik dat ik eventueel nog een vervolg zou kunnen schrijven. Mijn uitgever had er oren naar en stelde zelf Maud als de nieuwe hoofdpersoon voor. Dat was voor mij niet direct een voor de hand liggende keuze, maar achteraf ben ik er heel blij mee!
Zijn de personages uit Gelukkig op Ibiza gebaseerd op mensen die je kent uit het echte leven?
De meeste niet, maar Maud zelf heeft wel iets meegekregen van een meisje dat ik ooit heb gekend. Dat meisje was dol op dure kleding, sieraden en chique restaurants, ze wilde per se bij het wereldje horen. Omdat ik dat zelf totaal niet heb, vond ik het heel interessant. Tijdens het schrijven van Mauds verhaal heb ik bewust en onbewust iets van mijn observaties destijds toegepast.
Waarom Ibiza? Heb je persoonlijk iets met het eiland?
Net als Chris in het boek kom ik op Ibiza tot rust, dat heb ik hem bewust meegegeven. Ibiza staat bekend als een party eiland en komt vaak in het nieuws vanwege de BN’ers die daar vakantie vieren. Maar Ibiza heeft zo veel meer te bieden! Het heeft een prachtige natuur, je kunt daar de rust of de drukte opzoeken, de mensen zijn vriendelijk en het eten is zo lekker. Voor mij is het de perfecte vakantiebestemming.
Wilde je als kind al boeken schrijven? Of had je andere dromen?
Als kind wilde ik rechercheur worden. Of ballerina. Of geheim agent. Vertaler, actrice, journaliste: ik dacht aan allerlei beroepen omdat ik het niet voor mogelijk hield daadwerkelijk een boek te kunnen schrijven. Ondertussen las ik elke dag urenlang en schreef ik schriften vol gedichten en gedachten. Het schrijven zat al vroeg in me, het moest alleen de juiste tijd afwachten om naar boven te komen.
Het is natuurlijk kiezen tussen je eigen kinderen, maar op welk boek ben je het meest trots tot nu toe?
Het is moeilijk om dat hardop uit te spreken inderdaad, maar toch ben ik het meest trots op Het geheime kistje van Elle. Dat boek is gedeeltelijk gebaseerd om een waargebeurd verhaal en ik ben heel blij dat het mij gelukt is om dat verhaal waardig te vertellen.
Als je geen (feelgood) romans zou schrijven, welk genre zou je dan eens willen proberen?
Lastig! Als romans uitgesloten zijn, dan kies ik toch voor thrillers. Die lees ik namelijk zelf graag. Maar ik denk dat je mij beter kunt laten doen waar ik goed in ben, haha.
Welke auteur of auteurs zijn een voorbeeld voor je?
Er zijn veel auteurs voor wie ik respect heb. John Boyne weet mij altijd te verrassen. Simon Sebag Montefiore vertelt over vreselijke dingen op een toegankelijke manier. Alyson Richman laat je het verhaal voelen. Maar ook de Nederlandse schrijfsters die ik persoonlijk ken zijn inspirerend. Gaby Rasters, Wendy Brokers, Gillian King – ze hebben allemaal een drukke baan en kinderen en krijgen het ook nog voor elkaar om elk jaar een boek te schrijven. Kyra Rutgers heeft haar eigen verhaal weten op te schrijven op een meeslepende manier. De stijl van Marina Folkers trekt je meteen het verhaal in. Ilse Ruijters zou nog een gebruiksaanwijzing voor een tandenborstel pakkend kunnen schrijven. Ik zou zo eindeloos kunnen doorgaan.
Zouden Maud of Melanie in het echte leven een vriendin van je kunnen zijn? Waarom wel of waarom niet? En met wie voel je dan de meeste klik?
Ook zo’n lastige vraag! Ik denk dat ik meer gespreksonderwerpen voor bij een glaasje wijn met Melanie zou hebben dan met Maud. Maar Maud is een schat en ze is een goede vriendin, ze zou me aan het lachen maken. Je kunt wel meerdere vrienden hebben, ik kies voor ze allebei.
Hoe kom je aan inspiratie voor je verhalen?
Het leuke is dat de verhalen overal zitten, je hoeft alleen op te letten. Een grappig gezicht in de trein, een bericht op het nieuws, een dialoog die ik toevallig heb gehoord – dat alles kan mijn inspiratie op gang brengen. Een boek schrijven is voor mij ook een manier om antwoorden op mijn vragen te vinden, om te kijken hoe banden tussen mensen werken. Ik schrijf dan ook over de onderwerpen die ik zelf interessant vind, waar ik graag over nadenk.
Nieuwsgierig geworden naar het nieuwe boek van Aline van Wijnen Gelukkig op Ibiza? Mijn recensie vind je hier. Je kunt het boek hier bestellen.