Boekreview: De Bekentenis

15 februari 2020

/ Bookreviews, Roman /

Verhaal

In De bekentenis ontmoet Elise Morceau in 1980 de bijzondere Constance Holden. Ze is meteen diep onder de indruk van haar charme. Ze volgt de vrijgevochten schrijfster naar Los Angeles, maar voelt zich een buitenstaander in de wereld vol glamour en ambitie. Dan hoort ze een gesprek dat haar leven op zijn kop zet. Drie decennia later is Rose Simmons op zoek naar antwoorden over haar moeder, die verdween toen zij een baby was. Constance Holden is naar verluidt de laatste die haar heeft gezien. Zal de ooit zo beroemde auteur Rose kunnen geven wat zij vraagt?

Het is een verhaal over liefde, ouderschap, vriendschap, kunst en vrijheid. Maar bovenal is het een vermakelijk verhaal dat me vastgreep tot het einde.

Personages

In De Bekentenis volgen we twee hoofdpersonages, Elise en Rose. Elise is negentien als ze Connie ontmoet. Connie is een oudere vrouw maar Elise valt als een blok voor haar. Hun individuele levensverhalen vermengen zich al snel met elkaar terwijl we hen volgen naar de glamoureuze Hollywood-setting van de jaren 80. We leren Connie kennen als een zelfverzekerde vrouw wiens boek op het punt staat te worden verfilmd, terwijl Elise zich ontwikkeld in haar schaduw.

Rose is ergens in de dertig en heeft geen idee wat ze met haar leven aan moet. Haar carrière is nooit tot bloei gekomen en de relatie met haar vriend lijkt stil te staan en niet echt vooruit te komen. Rose heeft het altijd moeilijk gehad met het feit dat ze niets weet over haar moeder. Daardoor is ze continu op zoek naar zichzelf, haar identiteit. Als haar vader haar dan eindelijk iets meer verteld over haar verleden, besluit ze verder op zoek te gaan naar antwoorden. Die zoektocht brengt haar bij Connie voor wie ze gaat werken. Deze vrouw is volgens haar vader de laatste persoon die haar moeder heeft gezien en de enige die haar verder kan helpen in de zoektocht naar haar moeder.

De Bekentenis heeft me zowel emotioneel geraakt als verrast door de bijzondere verhalen van Rose en Elise.

Schrijfstijl

Het toffe aan dit boek, is dat het twee verhaallijnen heeft. We volgen Elise in de jaren 80 en wisselen dit af met de verhaallijn van Rose in het heden. De auteur Jessie Burton laat de verschillende tijdslijnen constant vloeiend in elkaar overlopen. De Bekentenis heeft me zowel emotioneel geraakt als verrast door het bijzondere verhaal van Rose en Elise. Beide vrouwen zijn absoluut niet perfect. Dat maakte ze dan ook heel erg menselijk en identificeerbaar. Wat ook echt absoluut credits verdient is de wereld die Jessie Burton heeft omschreven. De onbezonnenheid van Hollywood in de jaren tachtig en het sterke contrast met de stillere buitenwijk van Londen in de huidige tijd. Echt prachtig.

Ik kwam niets anders tegen dan lovende woorden over Jessie Burton. En terecht als je het mij vraagt, want De Bekentenis is absoluut een literair hoogstandje.

Conclusie

Liefhebbers van historische romans kunnen hun hart ophalen met het nieuwste pareltje van Jessie Burton. Het nieuwste pareltje, want na enig research ben ik erachter gekomen dat deze dame al een een prachtige roman op haar nam heeft staan. Ik kwam niets anders tegen dan lovende woorden. En terecht als je het mij vraagt, want De Bekentenis is absoluut een literair hoogstandje. Ik hoop dat deze woorden je overigens niet afschrikken. Want bij een literair hoogstandje denk je wellicht al gauw aan een ingewikkeld verhaal. Dat is zeker niet het geval. Het is een verhaal over liefde, ouderschap, vriendschap, kunt en vrijheid. Maar bovenal is het een vermakelijk verhaal dat me vastgreep tot het einde.

*Dit artikel bevat een recensie-exemplaar. Dit beïnvloedt mijn mening van het boek niet.

Tags: Jessie Burton