Title: Get a life, Chloe Brown
Author: Talia Hibbert
Publisher: Avon
Release date: November 2019
Genre: Feelgood roman
Rating: ★★✩✩✩ 2.75

Soms kom je een boek zo regelmatig tegen online, dat je automatisch enthousiast wordt. Dit gebeurde ook bij Get a life, Chloe Brown. Een feelgood roman van Talia Hibbert die veel van mijn favoriete Booktubers hadden gelezen en erg over te spreken waren. Nieuwsgierig als ik was, kocht ik het boek ook. Als zij hem goed vonden, dan moet het wel heel gek lopen, om die mening niet te delen. En toch gebeurde dat..

Verhaal

Chloe Brown is een chronisch zieke computernerd met een doel: een plan en een lijst. Na bijna – maar net niet helemaal – te zijn gestorven, heeft ze zeven richtlijnen bedacht om haar te helpen ‘een echt leven te krijgen’. De eerste op haar lijst? Die heeft ze al voltooid. Eindelijk verhuizen uit het landhuis van haar glamoureuze familie. De volgende items?

• Genieten van een dronken avondje uit.
• Op een motor rijden.
• Gaan kamperen.
• Betekenisloze seks hebben.
• De wereld rondreizen met alleen handbagage.
• En … doe iets slechts.

Maar het is niet gemakkelijk om slecht te zijn. Wat Chloe nodig heeft, is een leraar, en ze weet precies wie geschikt is voor deze job.

Redford ‘Red’ Morgan is een klusjesman met tatoeages, een motorfiets en meer sexappeal dan tienduizend Hollywood-hartenbrekers bij elkaar. Hij is ook een kunstenaar die ’s nachts schildert en zijn werk verbergt in het daglicht. Chloe weet dit omdat ze hem af en toe bespioneert. Gewoon een héél klein beetje.

Maar wanneer ze Red inschakelt voor haar missie om slechte dingen te doen, leert ze dingen over hem die geen spionagesessie haar had kunnen leren. Zoals waarom hij duidelijk een hekel heeft aan Chloe’s rijke achtergrond. En waarom hij zijn kunst nooit aan iemand laat zien. En wat er werkelijk onder zijn ruwe uiterlijk schuilt..

Personages

Zoals de titel al doet vermoeden, volgen we in dit boek Chloe. Ze is chronisch ziek en woonde tot op heden bij haar rijke ouders. Als ze op een dag een bijna dood ervaring heeft, beseft ze dat ze haar leven flink moet gaan omgooien. Het wordt tijd dat ze écht gaat leven. Om te beginnen, besluit ze op zichzelf te gaan wonen. Waarom ze nog thuis woonde, haar ouders zo rijk zijn en waarom heel haar familie in één huis woont is me nog steeds niet duidelijk. Een gemis wel, want na het lezen van de proloog was ik al meteen verward. In de eerste hoofdstukken van het boek, hoop ik altijd het hoofdpersonage leuk te gaan vinden of in ieder geval sympathie te voelen. Dat ontbrak in het geval van Chloe en ik had daardoor veel moeite om in het boek te komen. Die sympathie kwam pas veel later in het boek.

Daarnaast volgen we ook Red. Red is de klusjesman in het flatgebouw waar Chloe ook woont. Al snel in het begin van het boek leer je als lezer dat deze twee elkaar niet kunnen uitstaan. Waarom ze elkaar niet mogen, is me een raadsel. Wat ik overigens wel leuk vind is dat Red een wat extremer uiterlijk heeft door zijn kledingstijl en tattoos. Daardoor kunnen mensen al snel een bepaald beeld van hem vormen en vol zitten met vooroordelen. Ook Chloe doet dit en had een heel ander persoon verwacht bij Red. Maar eigenlijk is Red een hele lieve, zorgzame en gevoelige man.

Schrijfstijl

Wat ik van te voren niet wist, maar volgens mij al op de eerste bladzijde doorhad, is dat dit verhaal zich afspeelt in Engeland. Hoewel dit niet expliciet genoemd wordt op een aantal scenes naar waar het over Londen gaat, merkte ik het aan woordkeuzes van de personages. Inmiddels weet ik ook dat de auteur uit Engeland komt. Wat ik in ieder geval heb geleerd door Get a life, Chloe Brown is dat die Engelse schrijfstijl me totaal niet trekt. Sommige woordkeuzes.. echt ik kan daar gewoon niets mee.

Get a life, Chloe Brown lezen we vanuit zowel het personage van Chloe als van Red. Dit vind ik altijd leuk omdat je dan een kijkje krijgt in het hoofd van beide personages. De wisseling tussen deze twee perspectieven komen precies op de goede momenten en zorgde voor een goed evenwicht.

De schrijfstijl van Talia Hibbert trok me totaal niet waardoor ik niet gegrepen werd door het verhaal. 

Conclusie

Tja eerlijk is eerlijk, ik ben toch wel een beetje teleurgesteld. Ik begon met hele hoge verwachtingen aan dit boek, maar vreesde al voor een teleurstelling na de proloog. Dit komt door twee dingen. Enerzijds pakte de schrijfstijl van Talia Hibbert me niet. Het is niet slecht, maar het is gewoon niet mijn ding. Anderzijds, voelde ik weinig sympathie voor de personages. Bovendien vond ik bepaalde side information slecht uitgewerkt. We leren Chloe haar familie bijvoorbeeld wel een beetje kennen, maar heel oppervlakkig waardoor ik met vragen blijf zitten. Nee, dit boek was het niet voor mij. Is het slecht? Nee, maar het gaf me ook zeker niet het ultieme feelgood gevoel waar ik zo op had gehoopt!