Title: The Way I Used to Be
Author: Amber Smith
Publisher: Margaret K. McElderry Books
Release date: Maart 2016
Genre: YA Contemporary
Rating: ★★★✩✩ 3.5

The Way I Used to Be kocht ik alweer twee jaar geleden in Amerika. Ik had hele hoge verwachtingen van dit boek. Toch wachtte ik ruim twee jaar met lezen. Waarom? Omdat ik wist dat dit een heftig verhaal zou gaan worden. Daar moet je echt zin in hebben, omdat er een kans is dat het boek je volledig zou kunnen breken. Maar, deze maand was het eindelijk zover en was ik er helemaal klaar voor.

Verhaal

Eden was altijd goed in goed zijn. Dat was eigenlijk nog steeds zo, toen ze naar de middelbare school ging. Maar op de avond dat de beste vriend van haar broer haar verkracht, verandert de wereld van Eden compleet.

Wat ooit eenvoudig was, is nu complex. Wat Eden ooit liefhad – van wie ooit hield – haat ze nu. Wat ze dacht dat ze wist dat waarheid was, zijn nu leugens. Niets klopt meer, en ze weet dat ze iemand moet vertellen wat er is gebeurd, maar dat kan ze niet. Dus ze begraaft het voorval, inclusief de persoon die ze toen was.

Personages

In The Way I Used to Be volgen we de veertien jarige Eden. Na een verschrikkelijke traumatische ervaring in haar leven, is de oude Eden niet meer. En oei wat had ik een liefde en haat verhouding met de nieuwe Eden.

Laat ik voorop stellen dat ik helemaal begrijp dat als je helemaal in puin ligt, nadat je meemaakt wat Eden heeft meegemaakt. Ik kan me niet voorstellen hoe het voor haar moet zijn om hiermee te leven en het niet te kunnen/willen delen met de mensen die je liefhebt. Wat dat betreft wilde ik als lezer zo graag tegen haar schreeuwen dat ze hulp moest zoeken. In plaats daarvan zakte Eden eigenlijk steeds verder weg. Daar begon dan ook mijn worsteling met haar als persoon.

Ze kiest er bewust voor om mensen te kwetsen die voor haar zorgen. Daardoor creëert ze veel meer problemen voor zichzelf en neemt ze beslissingen die alles alleen maar erger maken. Dat maakte het zo moeilijk om sympathie voor haar te houden. Al begrijp ik tegelijkertijd dat ze diep van binnen enorm veel pijn heeft en daaronder lijdt. Ze heeft zich voorgenomen om nooit meer pijn te voelen. Maarja, zo werkt een mensenhart natuurlijk niet. En daar komt Eden uiteindelijk vanzelf achter.

Dit verhaal grijpt je vanaf de eerste bladzijde aan. Indrukwekkend, emotioneel en ontzettend krachtig.

Schrijfstijl

Allereerst wil ik zeggen dat Amber Smith een indrukwekkende prestatie heeft neergezet met The Way I Used to Be door de gevoelens van Eden zo rauw en echt op papier te zetten. Haar verhaal en alle gevoelens die ze ervaart, komen hard binnen. Het boek is verdeeld in vier delen die elk een jaar van Eden op de middelbare school volgen. Elk jaar lijkt Eden steeds dieper te zakken in haar dal. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het op een bepaald moment ook wel genoeg vond. Het is immers geen vrolijk verhaal. En hoewel dit een karakter gedreven boek is, maakt Eden ontwikkelingen door die haar alleen maar dieper doen zakken. Dat maakte dat het af en toe wat hopeloos voelde en ik mijn connectie met Eden volledig kwijt raakte.

Conclusie

The Way I Used to Be is een indrukwekkend, emotioneel en zeer krachtig verhaal over trauma verwerking. Amber heeft met het verhaal van Eden laten zien wat een verkrachting met een jong meisje kan doen en hoe dit haar ontwikkeling beïnvloedt. En hoewel dit niet gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, weet iedereen dat wat Eden is overkomen, heel veel meisjes over de wereld overkomt. Mede door dit boek, hoop ik oprecht dat meiden (en wellicht ook jongens) beseffen dat je zoiets heftigs als een verkrachting niet voor jezelf moet houden, maar hulp moet zoeken. Het is nooit te laat.