Follow me:

Boekrecensie: Wrees en Wraak

Title: Vrees en Wraak
Author: Tomi Adeyemi
Publisher: Harper Collins
Release date: april 2020
Genre: YA fantasy
Rating: ★★★★✩ 4.0

Ons geduld werd flink op de proef gesteld, maar deze maand was het eindelijk zover. Het vervolg op Bloed en Beenderen, Vrees en Wraak van Tomi Adeyemi is eindelijk uitgekomen. Twee jaar na het verschijnen van het eerste deel, kunnen we nu eindelijk genieten van het vervolg. Zou dit boek net zo spannend zijn?

Verhaal

Zélie en Amari hebben het onmogelijke voor elkaar gekregen: ze hebben de magie teruggebracht naar het koninkrijk Orïsha, waar Zélies volk – de maji – wordt onderdrukt door een wrede heerser. De krachten die daarbij vrijkwamen waren alleen zo groot, dat niet alleen zijzelf, maar ook hun tegenstanders hun magische krachten hebben teruggekregen.
Wanneer de koning zich opmaakt om Orïsha aan te vallen, probeert Zélie uit alle macht de maji te verenigen om te voorkomen dat ze onder de voet worden gelopen. Daarnaast is het van het grootste belang dat Amari haar recht op de troon behoudt. Met zoveel zware taken op haar schouders, weet Zélie niet of ze het gaat redden…

Personages

Net zoals in het eerste deel het geval was, volgen we Zélie Inan en Amari. Drie personages met allen een heel andere afkomst. Zélie is arm opgevoed terwijl Inan en Amari zijn groot gebracht in het paleis. Maar inmiddels zijn die verschillen tussen hun drie niet meer zo groot. Of althans, tussen Zélie en Amari, want ze zijn gevlucht en hebben Inan ter dood achter gelaten. Ze zijn voor een groot deel op elkaar aangewezen en dat beseffen de meiden maar al te goed. Toch hebben ze heel veel meningsverschillen en lopen de spanningen vaak hoog op. Ik had af en toe echt met Amari te doen. Ze riskeerde heel veel om Zélie te helpen de magie van Orïsha te herstellen. Maar vaak had dit een averechts effect en ging iedereen haar haten. Zélie daarentegen vond ik in Bloed en Beenderen veel leuker. Ik zag haar toen echt als een strijder. In Vrees en Wraak heeft ze vooral erg veel medelijden met zichzelf. Terwijl iedereen door een hel is gegaan en mensen van wie ze hielden hebben verloren. Iedereen is verdrietig maar Zélie gaf mij echt het gevoel alsof alleen haar eigen verdriet gerechtvaardigd was.

Schrijfstijl

Tomi Adeyemi heeft een fijne en begrijpelijke schrijfstijl. Ondanks dat er heel veel wordt vertelt, weet ze het overzichtelijk te houden. Dat kan ik me vooral nog herinneren van Bloed en Beenderen. Ik was dan ook iets wat teleurgesteld toen ik met veel enthousiasme begon aan Vrees en Wraak. Aangezien het twee jaar geleden is dat ik het eerste deel las, ben ik veel van de gebeurtenissen kwijt. Eigenlijk bijna alles, maar ik koos er toch voor om deel 1 niet opnieuw te lezen. Dat vond ik teveel moeite en bovendien verwachte ik dat de auteur de eerste hoofdstukken wel zou gebruiken om ons lezers een korte recap te geven. Maar helaas bleef deze recap uit waardoor ik heel veel moeite had om de eerste hoofdstukken door te komen. Na een tijdje ging het wel beter en zat ik echt in het verhaal van Vrees en Wraak. Maar alsnog ben ik echt heel veel kwijt van Bloed en Beenderen. Dat vind ik wel een gemis. Losstaand daarvan vind ik dat Tomi je als lezer weet te interesseren waardoor ik toch constant wilde doorlezen. Het verhaal bleef spannend tot het einde.

Een ijzersterk en spannend boek, met goed uitgewerkte personages, die je niet weg kunt leggen!

Conclusie

Wrees en Wraak begon dan wellicht iets wat teleurstellend, maar later in het verhaal werd dat helemaal goed gemaakt. Ik kon dan ook bijna niet stoppen met lezen en vond het echt weer ontzettend spannend allemaal. Als tip wil ik je meegeven om Bloed en Beenderen van te voren te herlezen of een recap te lezen online. Dat gaat je zeker helpen om goed aan Wrees en Wraak te kunnen starten. Ondanks dat ik me irriteerde aan Zélie, ging ik wel helemaal in het verhaal op. Dus ik zie dit niet als een negatief punt. Ik vind het eigenlijk juist een toevoeging voor het verhaal. Ook bevat Vrees en Wraak een romance verhaallijn die voor velen misschien wordt ervaren als onnodig. Persoonlijk ben ik er blij mee. Ik ben niet zo’n fanatieke fantasylezer en een klein beetje romantiek tussendoor vond ik dan ook een fijne afwisseling tussen al het geweld. Het einde van Wrees en Wraak was ontzettend spannend en de plottwist had ik helemaal niet verwacht. Dit heeft de auteur heel knap gedaan en zorgt ervoor dat iedereen zich weer kan gaan verheugen op het vervolg! Laten we hopen dat Tomi hier iets minder lang over doet dan twee jaar ;).

Mijn grootste wens

*Dit artikel bevat een recensie-exemplaar. Dit beïnvloedt mijn mening van het boek niet.

Share
Previous Post Next Post

Misschien vind je dit ook leuk