Follow me:

Boekrecensie: Red White & Royal Blue

Title: Red White & Royal Blue
Author: Casey McQuiston
Publisher: St. Martin’s Griffin
Release date: Mei 2019
Genre: YA Contemporary
Rating: ★★✩✩✩ 2.5

Ieder jaar wordt er in elk genre een award uitgereikt aan het beste boek volgens de Goodreads gebruikers. Goodreads is een internationaal platform waar je boeken kan beoordelen. Eind 2019 werd Red White & Royal Blue verkozen tot beste boek in het genre ‘romance’. Ik zag dit boek sowieso heel veel voorbij komen online. Nadat het boek won bij Goodreads, besloot ik hem ook te lezen. Inmiddels waren mijn verwachtingen namelijk erg hoog geworden!

Verhaal

Sinds zijn moeder president werd van Amerika, is Alex Claremont-Diaz onmiddellijk gecast als het Amerikaanse equivalent van een jonge koninklijke prins. Knap, charismatisch, geniaal – zijn imago is puur marketing goud voor het Witte Huis. Er is maar één probleem: Alex heeft een ongelofelijke hekel aan de echte prins. Prins Henry van het Verenigd Koninkrijk. Wanneer de roddelbladen een foto bemachtigen waarin Alex een woordenwisseling heeft met Henry, nemen de Amerikaanse en Britse relaties een hele andere wending..

Hoofden van beide families bedenken een plan om de schade te beperken naar het volk. Ze organiseren een ‘wapenstilstand’ tussen de twee rivalen. Wat aanvankelijk een geforceerde nep wapenstilstand is, groeit al snel uit tot een echte vriendschap die gevaarlijker is dan Alex of Henry zich hadden kunnen voorstellen.

Personages

Red White & Royal Blue klonk in mijn oren als een heerlijk romantisch verhaal met heel veel humor. Precies waar ik zin in had. We volgen Alex die de zoon is van de president van de United States. Als zijn familie naar een koninklijke bruiloft moet in het Verenigd Koninkrijk komt Alex weer oog in oog te staan met de persoon die hij het meest haat op deze aardbol, namelijk prins Henry. Ze kunnen elkaar niet luchten of zien. Als ze in een woordenwisseling terecht raken tijdens de bruiloft en vervolgens samen in de ‘wedding cake’ van 75.000 pond belandden, springt de pers er direct op. Dit is slechte publiciteit voor zowel het Britse Koningshuis als het Witte Huis in Amerika. Daarom besluiten beide families dat Alex en Henry de komende tijd veel tijd met elkaar moeten doorbrengen om te laten zien aan het volk dat de ruzie één groot misverstand was.

Ik vond Alex een heel leuk personage. Hij maakt samen met zijn zus June en zijn beste vriendin Nora deel uit van een onafscheidelijk trio. Ook leer je een aantal werknemers van het Witte Huis kennen wat ik een leuke toevoeging vond in het verhaal. Ze zijn allemaal erg meelevend en openminded. Dat valt helaas niet te zeggen over het koningshuis van het Verenigd Koninkrijk. Zij worden in dit boek omschreven als nogal stijfjes.

Het verhaal begon heel sterk. Mede daardoor waren mijn verwachtingen heel hoog.

Schrijfstijl

Het verhaal begon veel belovend en ik vond de eerste hoofdstukken van Red White & Royal Blue ontzettend hilarisch. Ik zag het al helemaal voor me dat de prins van Wales in een immens grote bruiloftstaart belandt met de zoon van de president van Amerika. De auteur van dit boek wilde overduidelijk een luchtig en humoristisch verhaal neerzetten. Dat idee klonk heel goed alleen pakte naar mijn mening wel minder goed uit dan verwacht. Waar het verhaal heel grappig begon, nam het verhaal een ongeloofwaardige snelheid aan die het plezier in het lezen van dit verhaal voor mij sterk verminderde. Bovendien had ik voor het eerst in lange tijd wat moeite met een Engelstalig boek. Als je niet de meest gevorderde Engelstalige lezer bent, kan je dit boek misschien maar beter niet lezen. Hij is best lastig geschreven namelijk.

Conclusie

Red White & Royal Blue is een romantisch verhaal dat naar mijn mening te ongeloofwaardig geschreven is. Het verhaal begon heel sterk en ik had er mede daardoor hele hoge verwachtingen van. Helaas verliepen gebeurtenissen naar mijn mening na de eerste vijftig pagina’s iets te snel waardoor de humor die zo sterk aanwezig was aan het begin, ook steeds meer afnam. Ondanks dat dit boek wereldwijd lovende recensies heeft gekregen ben ik er dus niet zo enthousiast over. Als je dit boek al hebt gelezen en er wel heel enthousiast over bent, dan hoor ik dat heel graag. Want ik ben heel benieuwd wat je er dan zo leuk aan vond. Wat ik overigens wel heel tof vond was het politieke en royalty element dat heel centraal staat in het verhaal. Maar dat dit boek is verkozen tot ‘romance of the year’ begrijp ik dus helaas niet helemaal.

Gek van jou!

 

Share
Previous Post Next Post

Misschien vind je dit ook leuk