Title: Misschien nu
Author: Colleen Hoover
Publisher: Zomer & Keuning
Release date: September 2020
Genre: New Adult
Rating: ★★★✩✩ 3.75

Colleen Hoover is één van mijn favoriete auteurs. Elk boek dat van haar uitkomt wil ik lezen. En dan eigenlijk ook op de dag dat het boek uitkomt. Of, als ik mazzel heb, zelfs voordat hij uitkomt. Zo mocht ik Misschien nu, het tweede deel in de Misschien Ooit serie al eind juli lezen. Het eerste deel in de serie las ik in 2017. Het is dus al een flinke tijd geleden dat ik deze personages heb leren kennen. Benieuwd of dat mijn leesplezier belemmerde? Lees dan snel verder.

Lees deze recensie en dit boek niet als je het eerste deel Misschien ooit en de bijbehorende novella Misschien Nooit nog niet hebt gelezen. Het is wel mogelijk, maar het zou zonde zijn van de totale leesbeleving!

Verhaal

Ridge en Sydney zijn eindelijk samen, maar Maggie – Ridge’ ex – staat er nu alleen voor. Ze geniet van haar vrijheid, maar moet ook dealen met haar taaislijmziekte. Maggie besluit een bucketlist te maken om alles uit het leven te halen. Punt 1 op de lijst: skydiven. Daar ontmoet ze Jake, een adrenalinejunkie, precies wat Maggie wil én nodig heeft.

Maar eigenwijs zoals Maggie is, probeert ze Jake zoveel mogelijk uit haar leven te houden. Ze heeft geen zin in ingewikkeld gedoe. Ze gaat immers toch binnenkort dood. Wat voor nut heeft het dan om weer in een relatie te stappen?

Personages

In Misschien Nu volgen we Maggie. Maggie is een zelfstandig meisje die gedwongen afhankelijk is geworden van haar vrienden. Familie heeft ze eigenlijk niet en daardoor heeft Maggie al op jonge leeftijd moeten leren om voor zichzelf te zorgen. Dat maakt haar in dit boek af en toe nogal hard en afstandelijk. Door haar taaislijmziekte weet ze dat ze niet lang meer te leven heeft. Toch laat ze zich daardoor niet uit het veld slaan. Ze heeft namelijk een bucketlist gemaakt en is van plan om daar in ieder geval één ding van af te kunnen strepen: Skydiven.

Daar ontmoet ze Jake, de skydive instructeur. Jake komt over als een zorgzame, lieve en zelfstandige man. En hoewel hij skydive instructeur is, is dat niet zijn main job. Hij is namelijk arts en doet dit er voor de lol bij. Gewoon omdat hij van de adrenaline houdt die je voelt als je springt. Als hij Maggie ontmoet is hij eigenlijk al meteen weg van haar. Maar Maggie zit niet te wachten op iets blijvends. Zij wilt gewoon een leuke avond. Meer niet.

Naast Maggie en Jake volgen we ook Sydney en Ridge die je in het eerste deel van de serie al beter hebt leren kennen. Ridge is net als Jake een hele lieve en zorgzame jongen. Maar daarnaast is het ook een hele gevoelige jongen die het graag iedereen naar zijn zin wilt maken. En hoewel hij doof is, belemmert hem dat maar heel weinig in het leven. Zijn vrienden hebben namelijk gebarentaal geleerd en Sydney, zijn vriendin doet ook heel erg haar best om het onder de knie te krijgen.

Sydney en Ridge zijn pas net een paar weken samen maar worden al snel op de proef gesteld in dit boek. Als blijkt dat Maggie, de ex van Ridge hulp nodig heeft en bij niemand anders kan aankloppen dan bij hem. Ze zal altijd deel uit blijven maken van zijn leven. Kan Sydney daar mee leven? Of zal dat hun relatie uiteindelijk de das om doen?

Colleen weet me keer op keer te ontroeren met haar prachtige schrijfstijl.

Schrijfstijl

In Misschien Nu volgen we verschillende personages zoals ik hierboven al schreef. Je leest afwisselend vanuit hun perspectieven. En hoewel dat er in totaal dus best een aantal zijn, was dit helemaal niet verwarrend. Je hebt vrijwel meteen door vanuit welk perspectief je leest. Wat ik heel leuk vond aan Misschien Nu is dat er in dit boek ook best wat humor zit. Dat heeft Colleen verwerkt in de personages Warren en Brigette. Ik kan me niet herinneren dat de humor in Misschien ooit ook zo aanwezig was. Dat maakt dit boek op de nodige momenten lekker luchtig en niet zo zwaar.

Conclusie

Om maar direct antwoord te geven op mijn vraag uit de inleiding: nee, dat ik het eerste deel in de serie drie jaar geleden las, heeft me niet belemmerd. Colleen weet op een subtiele wijze de belangrijkste gebeurtenissen uit Misschien ooit te benoemen. Hierdoor werd m’n geheugen weer opgefrist en was er geen verwarring tijdens het lezen. In het eerste deel vond ik niet alle personages even leuk. Dit wisselde enorm gedurende het verhaal. Eenmaal over de helft had ik het idee dat ik hun acties pas echt goed begreep en ze daardoor ook meer kon waarderen. Ik denk ook dat dit Colleen haar bedoeling was bij hoe ze het boek heeft opgebouwd. Als Colleen Hoover fan een mustread, maar als je de Wacht op mij serie van Jennifer L. Armentrout leuk vond, dan is deze serie ook zeker een aanrader!

*Dit artikel bevat een recensie-exemplaar. Dit beïnvloedt mijn mening van het boek niet.