2018 was voor mij nogal een bewogen jaar. Zowel op privé als werkgebied is er veel veranderd. Dit klinkt misschien direct negatief, maar verandering kan ook positief zijn. Ik wil vandaag wat meer vertellen over mijn persoonlijke struggles en hoop jullie daarmee te kunnen inspireren. Dit doe ik aan de hand van het boek Proudly imperfect van Sabina van Roest dat onlangs uit is gekomen.

Perfectionisme

Perfectionisme. Het lijkt wel alsof er steeds meer mensen mee te maken krijgen, maar volgens mij valt dat wel mee. Het is er altijd al geweest, maar is inmiddels een onderwerp waar steeds vaker over wordt gepraat. De eisen die deze maatschappij aan ons stelt, maar vooral ook de eisen die we aan onszelf stellen worden steeds hoger. Het goed willen doen, niet willen falen, pleasen noem maar op. Als je hier in doorslaat, dan uit dit zich in perfectionisme. Het is nooit goed genoeg en het zal ook nooit goed genoeg worden in jouw hoofd.

Als perfectionist weet ik zelf hoe vermoeiend dit kan zijn. Gaat een zelfhulpboek hierbij helpen? Geen idee. Maar erover lezen, erover praten met anderen, zorgt er wel voor dat je je niet alleen voelt hierin. In het boek van Sabina verteld ze haar eigen persoonlijke verhaal en geeft ze tips hoe je op een gezonde manier kan omgaan met je perfectionisme.

De vermijdende Miss Perfect

Zo ben ik er aan de hand van dit boek achter gekomen dat ik een vermijdende Miss Perfect ben. Dit zal ik even uitleggen, want het klinkt wellicht nogal vaag voor je.

Mijn studententijd ligt al wat jaartjes achter me. Ik werk inmiddels al bijna zes jaar en ik kan je vertellen dat ik dit heel zwaar vond. Het moeten presteren en het werken voor een baas vond ik erg heftig. Waar ik op school puur en alleen voor mezelf werkte, lag dit op de werkvloer wel anders. Ik ben mezelf heel erg tegengekomen en ontwikkelde een angststoornis. Bang om te falen, bang om niet aan de verwachtingen te kunnen voldoen van mijn collega’s.

Het was een lange weg om hier mee te leren omgaan. Een groot onderdeel hiervan was om mezelf een spiegel voor te houden. Confronterend! Maar ik ben hierdoor heel veel over mezelf gaan leren. Bijvoorbeeld, dat ik dingen vermijd. Zoals Sabina in haar boek ook omschrijft, ben ik een vermijdende Miss Perfect. Dit houdt eigenlijk in, dat ik dingen uit de weg ga uit angst dat ik het niet kan, door de mand val en faal. Zonde, weet ik inmiddels. Want zo zal je nooit groeien, verder komen en over die angst heen groeien!

Zorg voor voldoende zelfliefde

Oke, leuk dat ik dit nu over mezelf weet. Maar wat doe ik eraan? Dat ligt voor iedereen natuurlijk anders, maar er zijn best wat dingen te benoemen die iedereen zou kunnen helpen.

• Zorg goed voor jezelf. Af en toe een portie zelfliefde geven, kan echt geen kwaad. Sabina heeft daar hele fijne tips voor die ze in haar boek met je deelt.
• Toon je kwetsbaarheid en stop deze niet weg. Praat er met familie, vrienden of je collega’s over. Een blik van buitenaf kan je vaak helpen om uit je eigen gesloten wereldje te komen.
• Ga voor jezelf eens na waar jij stress van krijgt. Uit ervaring weet ik dat dit echt niet zo makkelijk is. Ik denk dat ik er wel een jaar of twee over heb gedaan, maar het heeft me uiteindelijk wel geholpen. In haar boek laat Sabina ook zien welke soorten stress types er zijn. Ik vond dit stuk interessant om te lezen omdat je dus ziet dat iedereen ook weer anders reageert op stress. Zo trek ik me bijvoorbeeld terug en word ik nog angstiger.

Hoe gaat het nu?

In de zes jaar dat ik nu werk en dus heel erg tegen m’n eigen perfectionisme ben aangelopen, ben ik ook heel erg gegroeid. Perfectionisme zat er op school ook altijd al in, maar kon ik er nog redelijk mee omgaan. Ik zag het toen zelfs als een positieve kwaliteit. Toen mijn werkleven begon, lukte dit niet meer en kreeg ik steeds vaker te maken met de negatieve kant van perfectionisme. Maar als ik nu terugkijk op het afgelopen jaar, dan zie ik echt dat ik gegroeid ben en daar ben ik stiekem heel erg trots op. Ik ga m’n angsten niet meer uit de weg, maar loop ze tegemoet om het tegendeel te bewijzen. En natuurlijk vind ik het dan nog steeds eng hoor! Maar als je het dan heb gedaan, dan geeft het me zoveel vertrouwen en een trots gevoel. Ik ben ook gaan inzien dat dit voor je omgeving veel fijner is. Ze weten nu veel beter wie ik ben en wat ze aan me hebben.

Conclusie

Natuurlijk is zo’n proces voor iedereen anders. Daar ben ik me zeker van bewust. Maar het persoonlijke verhaal van iemand anders, kan je wel net dat zetje geven, die je nodig had. Sabina geeft je naast haar persoonlijke verhaal ook nog heel veel hulpmiddelen en tips mee in haar boek Proudly imperfect. Het is voor mij echt zo’n boek die ik gewoon in de kast wil hebben staan. Mocht ik dan weer eens een moment hebben dat ik mezelf weer gek maak, dan kan ik het boek er gewoon even bij pakken!

Ben je nieuwsgierig geworden naar dit boek? Hou mijn Instagram dan in de gaten. In samenwerking met een aantal andere bloggers, mogen wij van Uitgeverij Scriptum een exemplaar weggeven. Zie het maar als een kerstkadootje speciaal voor onze lezers ;).