Title: Always never yours
Author: Emily Wibberley en Austin Siegmeund-Broka
Publisher: Pinguin Books
Release date: Mei 2016
Genre: YA contemporary
Rating: ★★★★✩

Always never yours is een boek die ik regelmatig ben tegengekomen op Booktube. Dit boek trok me aandacht om twee redenen: de cover en dat het verhaal van Romeo & Juliet er in voor komt. Ik heb Romeo & Juliet nooit gelezen, maar ik denk dat iedereen wel weet waar het verhaal over gaat. De laatste tijd kreeg ik steeds meer zin om over Romeo & Juliet te lezen. Ik kon dan ook niet wachten om in dit boek te beginnen.

Verhaal

Megan Harper is the girl before. All her exes find their one true love right after dating her. It’s not a curse or anything, it’s just the way things are, and Megan refuses to waste time feeling sorry for herself. Instead, she focuses on pursuing her next fling, directing theatre, and fulfilling her dream school’s acting requirement in the smallest role possible.

But her plans quickly crumble when she’s cast as none other than Juliet–yes, that Juliet–in her high school’s production. It’s a nightmare. No–a disaster. Megan’s not an actress and she’s certainly not a Juliet. Then she meets Owen Okita, an aspiring playwright who agrees to help Megan catch the eye of a sexy stagehand in exchange for help writing his new script.

Between rehearsals and contending with her divided family, Megan begins to notice Owen–thoughtful, unconventional, and utterly unlike her exes, and wonders: shouldn’t a girl get to play the lead in her own love story?

Personages

We volgen Megan Harper die niet zo heel veel geluk heeft gehad in de liefde tot nu toe. Hoewel ze veel vriendjes heeft gehad, zijn die relaties toch allemaal weer snel uitgegaan. Tot overmaat van ramp vinden haar exen telkens weer hun perfecte match, nadat zij met Megan hebben gedate. Echt rampzalig lijkt me dat! Als dit bij mij zou gebeuren, dan zou dit toch behoorlijk wat invloed hebben, op m’n zelfvertrouwen. Maar bij Megan is dat niet zo. Nee Megan gaat gewoon weer op zoek naar haar volgende date. Daarnaast wil ze heel graag director worden in het theater. Haar droomschool heeft als toelatingseis dat je minimaal één keer zelf op het toneel hebt gestaan. Dit vind Megan echt verschrikkelijk want ze is absoluut geen actrice. Tot overmaat van ramp moet ze Juliet spelen in haar school productie. Ironisch als je even terugdenkt aan haar verleden met relaties.

Ik bewonder Megan. Ondanks haar mislukte relaties geeft ze niet op. Ze heeft alleen niet meer zoveel verwachtingen als ze date met een jongen. Haar ouders zijn gescheiden en hebben allebei een nieuwe relatie. Haar vader is zelfs hertrouwd en heeft samen met zijn tweede vrouw een kindje. Ook is de tweede al onderweg. Ik kan me heel goed voorstellen dat dit voor Megan als enig kind best wel heftig kan zijn. Dit zien we ook in het boek, maar ondanks dat blijft Megan enorm sterk.

Een ander personage die ik ontzettend leuk vond was Owen. Owen is een iets wat verlegen en stille jongen die het liefst de hele dag in zijn notitieboekje schrijft. Hij wil toneelstukken schrijven en is op dit moment bezig met een retelling van Romeo & Juliet waarbij we het verhaal volgen vanuit de ex van Romeo, Rosaline. Wat ik zo leuk vind aan Owen is dat hij lekker zichzelf is en zich niets aantrekt van wat anderen van hem vinden. Hij is niet echt een stoere jongen, die indruk wil maken op de meisjes. Nee Owen doet lekker zijn eigen ding.

Schrijfstijl

Always never yours is geschreven vanuit het perspectief van Megan. Als je al meerdere blogs van mij hebt gelezen, weet je al dat ik er heel erg van hou om vanuit een ik-perspectief te lezen. Zo leer je de hoofdpersoon, in dit geval Megan, goed kennen. Ik had nog nooit van dit schrijvers koppel gehoord, maar ik vind dat ze een fijne schrijfwijze hebben aangehouden. Dit boek leest heerlijk weg!

Conclusie

Ik had hele hoge verwachtingen van dit boek en ben er dan ook vrij snel in begonnen toen hij uitkwam. Toch had ik er wel iets meer van verwacht. Het leest heerlijk weg en Owen en Megan zorgen ervoor dat het verhaal heerlijk schattig is. Maar ik vond het toch ook wat langdradig. Er gebeurde naar mijn mening net iets te weinig in het boek. Dat het toneelstuk van Romeo & Juliet er in voor komt vond ik een leuke toevoeging. Al met al kan ik je dit boek aanraden om op een zondagmiddag te lezen. Verwacht niet teveel spanning of plottwists. Een cozy boek voor de zondagmiddag in de zon!